• ساعت به وقت دلمان چند است؟….

در این برهوت بدگمانی که برای خود ساخته ایم ان قدر غرق شده ایم که منطقمان پر باشد از هذیان و جسممان خسته.سرمان شلوغ است.فرصت شنیدن از روح را نداریم.کوله پشتی هایمان پر است.پر از نصیحت.مشتی نصیحت بارمان کردند و ما رها در این بیغوله ی دنیا .بیانکه در کوله پشتی هایمان را باز کنیم و نگاهی به ان همه نصیحت بیدازیم و دلمان بلرزد برای تجربه کردنشان.

به ما چه که دیگران چه گفتند..

عادت کردیم با روح غریبه باشیم.

به ما چه که از تجربه ها باید اموخت…

عادت کردیم راحت بگذریم اگر ما نگذریم چه کسی در مرداب امیال دنیوی غرق شود؟

به ما چه که بزرگان با اینه نبودند ماندگار ماندند!

عادت کردیم به راحتی تهمت بزنیم و حسادت کنیم تا هم به خود بخندیم هم به نصیحت ها!

عادت کردیم که با دیدن شادی و پیشرفت هم نوعمان زجر بکشیم واز تلاش ها بگذریمو حسادت و تهمت ها را به پیشرفت هم نوعمان وصله دهیم

حسادت..حسادت..جاده ای است که اگر پا در ان بگذاریم به ناکجا اباد میریم.

بیشتر از همه خودمان خرد میشویم ..میمانیم و انسانیت از ما فرسنگ ها جدا.

می مانیم پر از تهی.

یایید چشم دیدن شادی های هم را داشته باشیم این روز ها مد شده که فقط حرف بزنیمهمه طرفدار حرفهای قشنگ هستند حرفها بیشتر جذبمان میکند تا عمل ها.

عادت کردیم سکوت نکنیم و با روح درونیمان یه فنجان چای نخوریم.

طبیعت دل ادمی را می شناسد

اگر دست اشنایی به طبیعت دادیم دیگر توهم دلمان را خوش نمی کند .. کویر را قصر نمی بینیم .. سراب خود را دریا جا نمیزند..شادی اشک اور نمی شود و اشک ها گولمان نمیزنند ودر خانه دلمان را که بزنیم خوش تیپی باطنی مان هم به اندازه پوشش و امیال ظاهری مان مهم میشود

بپرسیم ساعت به وقت دلمان چند است؟

پاسخ که بگیریم باورمان میشود فرصتی برای حسادت نیست

گذشت عقربه ها به مغزمان خواهد کوبیدکه زمانی شاد میشویم که شادی همنوعمان را لمس کنیم

ساعت به وقت دلمان چند است ؟

حسادت ممنوع!

محمدرضا گلزار ( نیمه دوم آبان ماه)

• حرف هایی با خدای کودکی

کودکی تک تک ما٬از لحظه های شیرین عید پر است و هیچ روزی توان ندارد با اول فروردین شمسی٬هماوردی در زیبایی و نیکی داشته باشد.خدا با بهار٬خودش را به شفاف ترین شکل ممکن نشانمان می دهد و بهانه ی خوشحالی بی دریغ روزهای بهار همین است.حس می کنیم راه مسدود تنفس دوباره باز شده و شاخه های خشکیده به معجزه خاک دوباره جان گرفته اند.

رنگ مورد علاقه خدا به سرشاخه همه درختان کشیده می شود و دست قدرتمند طبیعت٬هماهنگی جذاب کوه ها و صحراها را رهبری می کند.به رسم معهود ایرانیان٬ کینه رنگ می بازد و همراه فصل نو٬نگاه نو و سلام نو شکل می گیرد.

در یک آن همه چیز از حرکت می ایستد.لحظه ای تاریخی فرا می رسد.همه ایرانیان در نقطه نقطه خاک دنیا٬ به شکوهی وصف ناشدنی٬ در کنار سفره ای می نشینند که آیه های خدا در آن پر است.همه از خداوند سلامتی می خواهند٬جاودانگی می خواهند و کامرانی طلب می کنند.آن هم نه فقط برای خود٬ که برای تک تک همنوعان٬همکیشان و هم وطنانشان.

مردمی که عاشقانه دوست می دارمشان از همیشه خندان تر و خوشروتر می شوند و مجال می یابند زیبایی های ایران را از نزدیک به تماشا بنشینند.

آرامش که تحفه ی ابرها و بادهاست٬ می آید که تلخی نگرانی ها و اضطراب ها را بشوید.مادرها در کنار پدرها٬ کودکان در کنار هم و همه زیر سایه کهنسالان از هوای خوش بهار استشمام می کنند و شهر٬دیگر گونه دوست داشتی می شود.

آرامش٬مسیر خانه ها را به هم نزدیک می کند٬لحن هارا ملایم تر می کند٬وقت بیشتری دست می دهد تا به آسمان نگاه کنیم و زمان برای ستاره شمردن کم نمی آید.

به یاد می آوریم خدا به ما توان داده تا مهر٬ مبنای ارتباطمان باشد و بی دریغ همدیگر را دوست بداریم.سپاس بگوییم که قدرت زندگیمان بخشیده و نعمت دستگیری از ضعیفانمان داده.

خدا همان خدایی است که کودکی مارا از شیرینی یکرنگی پر کرد و مرض بی دوای دو رویی را از ما دور کرد.

لحظه ای که دیگران نقاب به چهره می زنند٬ خوشا آزادگی و یکرویی٬چه موهبتی بزرگ تر از اینکه در مقابل یکرنگی مردمی که تورا دوست می دارند٬ چونان آنان باشی و در مهر٬ خود را همراه و هم مسیر آنان بدانی؟

خدایا!همه را چنین آزاده بدار و بر آنان که چنین نیستند٬ طعم خوشش را بچشان.

این متن قشنگ دست نوشته محمدرضا گلزار هست که در مجله ی شهرزاد به چاپ رسیده بود….امیدوارم همگی از این دست نوشته زیبا لذت ببرید….البته مطمئن هستیم همینطور هم خواهد شد….

• اولین یادداشت محمدرضا گلزار در نشریه رویش

«من تا به حال کوشیده ام بر پرده ی سینما دل شما را شاد کنم و ذهن و روحتان را به هیجان بیاورم. حالا خوشحالم که چنین مسئولیتی را در مسیری تازه در صفحات نشریه رویش به عهده گرفته ام.رابطه ی پیشین من با مطبوعات، آمیزه ای از عشق و نفرت بوده و بیش از هر چیز، اخبار نادرست آنها درباره زندگی خصوصی و کارنامه ی حرفه ای ام، روح مرا آزرده ساخته و می دانم این مشکل باقی دوستان هنرمندم و همچنین شما مخاطبان علاقه مند و پیگیر هنر این سرزمین نیز هست که همواره در پی خواندن و دانستن اخباری موثق درباره ی ستاره های سرزمین تان بوده اید.

 به همین دلیل مسئولیت صفحاتی از نشریه ی رویش را در دوره ی جدید تولدش پذیرفتم تا این فضای خالی و پر ابهام را به کمک دوستانم پوشش دهم.در این صفحات که ویژه ستارگان آسمان هنر ما خواهد بود، اخباری درباره هنرمندان محبوبتان خواهید خواند که صحت آن از سوی ایشان تایید شده است.اخباری صحیح و درست که در آن نشانی از کذب و دروغ و تفرقه افکنی نخواهد بود.

 تمام این ها به لطف پروردگار، در فضایی پر از شور و شوق و سلامت اتفاق خواهد افتاد، با امید به آینده. حتما میدانید که در شرایط امروز، چقدر نیازمند چنین فضا و حال و هوایی هستیم. امیدورام این صفحات به فضایی امن و پاکیزه برای ستارگان هنرمند ایران و شما مخاطبان مشتاق تبدیل شود. پس قدم شما و دوستان هنرمندم به روی چشم.»

•  محمدرضاگلزار

کاری بکنیم ، پیش از آنکه تمام شوند

محمدرضا گلزار: با وجودی که حسرت ابدی قرار گرفتن در کنار خسروشکیبایی عزیز در قاب سینما برای همیشه همراه من خواهد بود، ولی نمیدانم چرا احساس می کنم مرثیه گفتن موقع مواجهه با این غم بزرگ چاره کار نیست. هر کدام از بزرگان بازیگری این سینما که از دست می روند،جای خالی و خلاء عظیم شان را با تمام وجود درک می کنیم و میدانیم که اینها ستارگانی پر فروغ و بی جانشین بودند که در فقدانشان آسمان هنر بازیگری ایران حتما کم نور خواهد شد. شکیبایی فقید جزء بزرگان یک نسل طلایی بود که هنر والا و عشق و شور و شوق وصف ناپذیرش را می توانیم در تک تک نماهایی که به یادگار گذاشته است ببینیم و برای همیشه تحسین کنیم و غبطه بخوریم. این روزها حجم و تنوع نوشته های اهالی سینما در سوگ خسرو شکیبایی آنقدر زیاد بوده که احساس می کنم دیگر نمیشود چیز چندانی به آن اضافه کرد یا لااقل این کار از عهده من خارج است. بهانه نوشتن این چند خط، احترام به هنرمندی بزرگترهای این حرفه و یاد آوری این نکته است که خیلی از این استادان هنوز در قید حیات اند و ما هنوز در کنارشان هستیم و می توانیم از حضور و وجودشان سیراب شویم. می توانیم شاگردی کنیم و اگر در کنار شاگردی امکان و  فرصت ی فراهم شد، باید به کمک بعضی هایشان بشتابیم. کسانی که هنوز هستند و گاهی فکر می کنیم انگار خدایی نکرده منتظزیم تا خبر  مرگشان را از طریق تلفن یا اس ام اس دریافت کنیم تا یادمان بیاید تا همین چند ساعت قبل پیش ما بودند و به یادشان نبودیم. انگار تا مرگ به سراغشان نیاید چیز دیگری نداریم که درباره آنها بگوییم و کار چندانی در قبال بزرگی و استادیشان از عهده ما کوچکتر ها و شاگردها و مسئولان و منولیان سینما بر نمی امده است. همه ما خبر داریم که بعضی از همکارانمان در چه حال و روزی زندگی می کنند و در چه شرایطی زنده اند، اما هر کدام از ما و شما که فرصت و امکانی برای یاری و توجه و دستگیری داشتیم در آن لحظه چقدر به این موضوع توجه کرده ایم؟ خسرو شکیبایی هنرمند شاخصی بود که هنرش در زمان حیاتش قدر دید و تحسین شد. منظورم از این حرف ها، نگاه و توجه به ان دسته از همکاران و سینما گرانی است که همین لحظه نیاز به همیاری ما دارند تا بیشتر و بهتر زندگی کنند. مردم هنر دوست و هنرمندان  و دوستان خسرو شکیبایی در زمان مرگش و در مراسم تشییع و تدفین این عزیز سنگ تمام گذاشتند تا معلوم شود قدر او را می دانستیم، ولی برای خیلی از زنده ها هنوز میشود خیلی کارها کرد و که بعدها در نبودشان بتوانیم سرمان را بالا بگیریم و بگوییم هنرشان را در زمان حیات هم شناختیم و گره ای از کارشان باز کرده ایم. خبر ها و تصاویر حضور انبوه مردم و هنرمندان در خانه داغدیده خسرو شکیبایی حتما باعث تسلای خاطر بازماندگان است، اما آیا خبر داریم خانه هایی هم هست که هنرمندان دیگری اکنون در آن زندگی می کنند که قطعا حضور در آن خانه ها می تواند به همین اندازه نشاندهنده هنر دوستی ما و علاقه محبت میان همکاران و دوستان سینمایی باشد. جای افسوس است اگر چند وقت بعد ناچار باشیم برای تسلیت به آن خانه ها برویم و در سوگ آن عزیزان شمعی روشن کنیم یا به هم خبر بدهیم که جلوی خانه شان شام غریبان بگیرند و در مراسم ختمشان سنگ تمام بگذاریم. حالا که داغدار درگذشت عزیزی هستیم، خوب است به فکر بیفتیم و قبل از رسیدن خبر تلخ بعدی کاری کنیم که حتما تاثیرش از حضورمان در تدفین آنها بیشتر خواهد بود. آنها را دریابیم که امروز به حضور ما نیاز دارند و فردا و فرداها برای آنها دیر شده باشد. به همین خازر دلم می خواهد حالا که به بهانه نوشتن از خسروشکیبایی گرانقدر فرصتی پیش آمده ، نام و یادی هم از این بزرگان بکنیم و با یک برنامه ریزی درست و همیاری به موقع نگذاریم در زمان حیاتشان تنها و گرفتار بمانند. اهالی سینما مثل افراد یه خانواده از مشکلات و مسائل هم خبر دارند و می شود به سادگی فهرستی تهیه کرد و طرحی ریخت تا این مشکلات حتی به قدر ذره ای کمتر شود. پیشنهاد می کنم حالا که این قرعه شوم و تلخ به نام خسرو شکیبایی افتاده، نام و یاد و خاطره دوست داشتنی او را بهانه چنین کارهایی بکنیم و بنیادی به نام و یادش برای اهالی سینما و تئاتر و تلویزیون تشکیل بدهیم و کاری کنیم تا خیلی از آنها به بخشی از حقوق طبیعی و در خور لیاقت و هنرشان برسند. شاید این موضوع بتواند تلخی غم فقدان شکیبایی را ذره ای کمتر از اینکه هست کند. . . این روزها برای سینمایی ها همه اش با یاد خسرو شکیبایی گذشت. اگر چنین طرحی به اجرا در آید،نام او هم برای همیشه فقط یادآور درد و غم از دست دادن ها نخواهد بود. شاید در این صورت باشد که این چند سطر هم پیش از اینکه به مرثیه خوانی بگذرد و تمام بشود، فرصت و امکان شروعی برای همت های بلند کسانی بشود که امروز در موقعیت خرفه ای مناسبی هستند و می توانیم در کنار هم طرح همیاری اهالی سینما را با یاد و نام همیشگی خسرو شکیبایی بر پا کنیم.

یادداشت از: محمدرضا گلزار

منبع : روزنامه اعتماد

• عمو خسرو عزیز ما بود

 قسمت نشد در یک کادر کنار هم باشیم همیشه آرزو داشتم با عمو خسرو یک کار مشترک داشته باشم اما این اتفاق هرگز نیفتاد می دانستم و می دانم که دیگر سینمای ایران بازیگری مثل او را به خود نخواهد دید در چند دیداری که با او داشتم ، احساساتم را مثل یک بچه به او ابراز کردم چون دوست داشتنی و عاشق بود عاشق سینما و حالا که ناباورانه از پیش ما رفته طبق معمول غصه می خوریم و برایش مراسم برگزار می کنیم می توانستیم چند سال پیش ، این کارها را برایش انجام دهیم اما…اما افسوس که ما همیشه،همین جوریم…خسرو هم رفت…عمو خسرو عزیز ما بود…برایش دعا می کنیم

• راهکارهایى براى اجرا شدن یک طرح

 خدا را شکر که سایه ى سنگین و بلند بالاى نام و یاد خسرو شکیبایى فقید تا همیشه بر سر این سینما پایدار خواهد ماند چند خطى که به بهانه درگذشت این بازیگر بزرگ نوشتم و غم رفتنش را بهانه یادآورى از بازماندگان و زندگان هنر بازیگرى کردم،بازتاب هاى مثبت زیادى داشت و همین واکنش ها بهانه جدىترى براى رسیدن به طرح هاى اجرایى و عملى شدن موضوعى است که در آن یادداشت آرزویش را مطرح کردم دوستان مطبوعاتى در روزنامه اعتماد بعد از انتشار آن یادداشت خبر دادند که انگار آن حرف ها به گوش متولیان و مسؤولان سینما هم رسیده و آنها هم از این گونه طرح ها و پیشنهادها استقبال مى کنند پس حالا که اهالى سینما در کنار مدیران و مسؤولان رده بالا قرار گرفته اند و درباره ى موضوعى هم عقیده و هم نظر شده اند،فرصت کمیابى در اختیارمان قرار گرفته تا بتوانیم درباره این موضوع مهم و اساسى به شکل جدىترى فکر کنیم و قدم برداریم شاید ضربه سنگین از دست دادن بزرگ و عزیزى مثل خسرو شکیبایى دیگران را هم به این نتیجه رسانده که کارى کنند تا بار این غم کمى سبک تر شود و بعد از این کمتر منتظر بنشینیم تا خبرهاى تلخ مشابهى همه مان را از بى خبرى ها و روزمرگى هایى‌ که دچارش هستیم بیرون بیاورد اگر بخواهیم دیگر در چنین موقعیت ناگوار و دردناکى قرار نگیریم،باید چاره جویى را از همین حالا شروع کنیم و دست روى دست نگذاریم هنوز تا داغ فقدان عزیزى در وجودمان هست و خبر و حواشى آن در رسانه ها منعکس مى شود،فرصت و موقعیتى براى اجرایى کردن حرف ها و ایده ها وجود دارد و تجربه نشان داده که گذشت زمان مى تواند فرصت هاى بزرگى را از ما بگیرد بیاییم این بار زمان را از دست ندهیم و فرصت شناس باشیم،چون تصور مى کنم بازتاب هاى آن پیشنهاد کلى و خبرهایش خیلى مغتنم است واکنش هاى مسؤولان و همکاران سینمایى باعث شد به فکر طرح و ایده ایى بیفتم که مدتى بود ذهنم را مشغول کرده بود و انگار دنبال موقعیت مناسبى براى مطرح کردن آن مى گشتم افسوس و صد افسوس که این امکان با مرگ یکى از بهترین هاى سینما پیش آمد ایده ایى که البته پیش از این در ذهن چند تهیه کننده خوب سینما هم جریان یافته بود طرح کلى و اصلى این است که کارى کنیم اهالى سینما از هر رشته و حرفه و صنفى در کارى که انجام مى دهند به حق و حقوق واقعى تر و مطلوب ترى برسند وقتى مردم عزیز و علاقمندان و سینما دوستان کشورمان به هر دلیل به فیلمى‌ که ساخته شده توجه نشان مى دهند و با تماشاى آن فیلم و صف بستن جلوى گیشه هاى سینما آن فیلم را از بقیه تولیدات سال متمایز مى کنند،باید بخشى از محصول و درآمد آن فیلم خاص به همه عواملى که در به ثمر رساندنش نقش داشته اند،تعلق بگیرد دستمزدهاى اولیه و مشخص عوامل هر فیلم به کنار، باید در مورد فروش هاى ویژه و سودهاى حاصل از اکران فیلم هایى که در رده هاى بالاى جدول فروش هستند،سهم ویژه ایى به دست اندرکاران آن تعلق بگیرد تهیه کنندگان و سرمایه گذاران هر فیلم مى توانند به همه کسانى که در ساخت و تولید فیلم نقشى بر عهده داشتند،به عنوان شریک هایى هر چند کوچک نگاه کنند که در صورت سوددهى محصول،به درصدى محدود و مشخص از سود فیلم دست پیدا کنند منظورم البته فقط افراد اصلى گروه تولید نیستند امیدوارم این طرح شامل تمام افرادى که نقش هایى،هر چند ظاهرا کوچک در ساخت یک فیلم دارند،بشود به گونه ایى که تک تک عوامل تولید یک فیلم را دربرگیرد این طرح کلى براى عملى شدن و رسیدن به نتیجه،نیاز به کار کارشناسى و تحلیل اقتصادى درست و متناسب با زمان و شرایط تولید دارد در شکل کلى و بدون عدد و رقم مشخص ، پیشنهادم این است که در قراردادهایى که با عوامل فیلم ها امضا مى شود،بند و ماده ایى اضافه شود که در صورتى که فروش فیلم از رقم تعیین شده بیشتر شد،درصد مشخصى به این دستمزدهاى اولیه اضافه شود و تهیه کننده و پخش کننده فیلم ها هم خودشان را متعهد به پرداخت این رقم ها بدانند و به آن به چشم قسط آخر دستمزدها نگاه نکنند،دوستان و همکاران خبره و کارشناس سینما در بخش هاى اقتصادى مى توانند این موضوع را بررسى کنند و جزئیات اجرایى و رقم هاى معقول و متناسبى براى عملى کردن طرح به این پیشنهاد اضافه کنند شخصا در مورد این طرح آماده هر گونه همکارى و مشورت با اهالى سینما هستم و امیدوارم دوستان فعال در بخش هاى رسانه ایى و مطبوعاتى هم در این زمینه قدم جلو بگذارند و با پیگیرى و انتشار اخبار و گزارش هایى در این مورد کارى کنند که بشود هر چه سریع تر به این موضوع جامه عمل پوشاند و به قراردادهاى سینما اضافه اش کرد به نظر من اما این طرح وقتى قابلیت اجرایى شدن خواهد داشت که از سوى هر نهاد و سازمانى که قابلیت و امکان قانون گذارى دارد،به صورت یک قانون دربیاید و براى سازندگان فیلم ها لازم الاجرا شود بیاییم تا بار دیگر داغدار همکار و هنرمند دیگرى نشده ایم و فراموشى و روزمرگى و گرفتارى روى این موضوع سایه نینداخته،به یارى هم به نتیجه و ثمر نزدیکش کنیم گمان نمى کنم کارشناسى درباره ى فروش سودآور هر فیلم در حال حاضر کار سختى باشد و از طرف دیگر رسیدن به رقم معقولى براى اضافه کردن به دستمزد عوامل تولید یک فیلم پرفروش هم همین طور مطمئن هستم که در این صورت،همه با عشق و علاقه و کوششى بیشتر از قبل سراغ کارها مى روند و هر کس به سهم خودش تلاش مى کند فیلم به شکلى به نمایش عمومى برسد که فروش آن بتواند رقمى را به دستمزد اولیه ى آنها اضافه کند اگر به سینمایى پویا و تماشاگرپسند فکر مى کنیم،باید چنین فرصت هایى را از دست ندهیم و چنین موضوع هایى را با جدیت و تلاش پیگیرى کنیم بى شک متولیان و مسؤولان سینمایى هم از اجرایى شدن چنین طرحى که نتیجه اش گشایشى هر چند کوچک در اوضاع اقتصادى و معیشتى دست اندرکاران سینماى ایران خواهد بود،نگاه مثبت و موافقى دارند و به سهم خودشان براى رسیدن به نتیجه مورد نظر اقدام خواهند کرد پس به امید رسیدن به این موقعیت و چشم انتظار طرح هایى مشابه این مى مانیم تا سینماى ایران هر روز بهتر و بیشتر به طرف حرفه ایى شدن و توجه به وضعیت اقتصادى نیروهاى عاشق و کم توقع خود حرکت کند.

•  جناب آقای اصغر فرهادی و گروه سازنده ى فیلم درباره ى الی

 خبر حضور موفق فیلم شما در جشنواره جهانی معتبر برلین و کسب جایزه بهترین کارگردانی این جشنواره از سوی هیئت داوران برای تک تک اهالى سینما مایه مسرت و افتخار است به سهم خودم این موفقیت بزرگ را به اصغر فرهادی فیلمساز خوب سینمای ایران،گروه سازنده فیلم،تمامی سینماگران کشورم،مسئولان فرهنگی این سینما و سینما دوستان ایرانی تبریک می‌گویم جا دارد به سهم خودم از توجه ویژه رئیس جمهور محترم که با تصمیم گیری به موقعشان باعث اکران فیلم و متعاقب آن کسب چنین افتخاری برای سینمای ایران در پهنه جهانی شدند،تشکر کنم از صمیم قلب امیدوارم در سال جدید شاهد موفقیت‌ های بیشتر و بزرگتر سینمای نوین ایران باشیم.

 پیام محمدرضا گلزار به على‌ دایى

على دایى عزیز،سرمربى محترم تیم‌ ملى فوتبال ایران نشاط و شادابى لازمه ى یک تیم است تیم ‌ملى فوتبال ما با درایت شما قادر به فتح قله ‌هاى افتخار و راه‌ یابى به جام جهانى است این مهم را پیشاپیش تبریک مى گویم

فقط به عشق مادرم

شمارش معکوس آغاز شده بود متولد شدم و چشمانم تصویر آسمان و زمین را لمس کرد ولی هنوز نمیتوانستم به روی دو پایم بایستم دستم را گرفت با عشق،ایستادن را برایم مشق کرد ترس زمین خوردن وجودم را می لرزاند زمین خوردم دستم را گرفت،اما کمکم نکرد زمزمه ای شنیدم که باید دوباره ایستاد و ادامه داد،اما نه با کمک دیگران آنقدر زمین خوردم تا بالاخره یاد گرفتم که می شود به روی دو پا هم راه رفت همان زمان بود که دستم را محکم گرفت و گفت : رضای من ، راه رفتن در مسیر درست،مهم تر از روی دو پا ایستادن است  و امروز به عشق او عشقم راه رفتن در مسیر درست است نه فقط راه رفتن به توهم زنده بودن پاک ترین محبت ها را در چشمان تو دیدم و بس مادرم روزت مبارک،احترامت همیشه سرلوحه زندگیم است

محمدرضا گلزار در برنامه نوروز تو همین کوچه همین شهر این متن از ویکتور هوگو را خواند:

 اول از همه برایت آرزومندم که عاشق شوی و اگر هستی کسی هم به تو عشق بورزد و اگر اینگونه نیست تنهائیت کوتاه باشد و پس از تنهائیت نفرت از کسی نیابی آرزومندم که اینگونه پیش نیاید اما اگر پیش آمد بدانی چگونه به دور از ناامیدی زندگی کنی برایت همچنان آرزو دارم دوستانی داشته باشی از جمله دوستان بد و ناپایدار برخی نادوست و برخی دوستدار که دست کم یکی در میانشان بی تردید مورد اعتمادت باشد و چون زندگی بدین گونه است برایت آرزومندم که دشمن نیز داشته باشی نه کم و نه زیاد درست به اندازه تا گاهی باورهایت را مورد پرسش قرار دهد که دست کم یکی از آنها اعتراضش به حق باشد تا که زیاده به خودت غره نشوی و نیز آرزومندم مفید فایده باشی نه خیلی غیرضروری تا در لحظات سخت وقتی دیگر چیزی باقی نمانده است همین مفید بودن کافی باشد تا تو را سرپا نگه دارد هم چنین برایت آرزومندم صبور باشی نه با کسانی که اشتباهات کوچک می کنند چون این کار ساده ای است بلکه با کسانی که اشتباهات بزرگ و جبران ناپذیر می کنند و با کاربرد درست صبوری ات برای دیگران نمونه شوی امیدوارم اگر جوان هستی خیلی به تعجیل رسیده نشوی و اگر رسیده ای به جوان نمایی اصرار نورزی و اگر پیری تسلیم ناامیدی نشوی چرا که هر سنی خوشی و ناخوشی خودش را داردو لازم است بگذاریم در ما جریان یابند بعلاوه آرزومندم پول داشته باشی زیرا در عمل به آن نیازمندی برای اینکه سالی یکبار پولت را جلو رویت بگذاری و بگویی این مال من است فقط برای اینکه روشن کنی کدامتان ارباب دیگریست و در پایان اگر مرد باشی آرزومندم زن خوبی داشته باشی و اگر زنی،شوهر خوبی داشته باشی که اگر فردا خسته باشید یا پس فردا شادمان باز هم از عشق حرف برانید تا از نو بیاغازید.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: